#ZaczynamDzienOdEwangelii - Tajemnica Bożego wyboru

<<Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili i by owoc wasz trwał, aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go prosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali>>, J 15, 9-17. Komentarz do dzisiejszej Ewangelii.

Tajemnica Bożego wyboru

  1. „A urząd jego niech inny obejmie”. Wybór Macieja na miejsce Judasza dobitnie świadczy o tym, jak Apostołowie rozumieli swoją funkcję. Nie traktowali bycia Apostołem jako osobistego przywileju danego tylko im. Apostołowanie rozumieli jako urząd, jako trwały element Kościoła. Mają też świadomość, że to sam Pan powołuje. Pewne ogólne kryteria powołania ustalają Apostołowie, ale ostatecznie modlą się: „Ty, Panie, wskaż”. Kto może być Apostołem? Ten, kto towarzyszył Jezusowi od chrztu aż po wniebowstąpienie. I może dać świadectwo o zmartwychwstaniu. A więc liczy się osobista znajomość z Jezusem, chodzenie z Nim i bycie świadkiem życia większego niż śmierć.
  2. Tajemnica powołania, czyli tajemnica Bożego wyboru. To kolejny temat do rozważenia. Czym kieruje się Bóg wybierając do posługi w swoim Kościele tego czy innego? Dlaczego właśnie Maciej? Jego kontrkandydatem był niejaki Józef, zwany Barsabą, z przydomkiem Justus. Hm… Te trzy imiona pachną jakąś megalomanią. Dlaczego o Macieju nie powiedziano analogicznie, że był zwany tak i tak, i miał przydomek taki a taki? Jest tylko „gołe” imię. Może to wiosek nieco na wyrost, ale wydaje się, że w tym zestawieniu Maciej jawi się jako ktoś bardziej prosty i pokorny. Czy nie na to właśnie patrzy Bóg? Psalmista dopowiada, że Pan „podnosi z prochu nędzarza i dźwiga z gnoju ubogiego, by go posadzić wśród książąt, wśród książąt swojego ludu”.
  3. A ewangelia jeszcze dopowie, że nie chodzi tylko o urząd i służbę. „Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi”. Kościół nie jest czysto ludzką organizacją, w której liczy się sprawne zarządzanie. Kościół jest wspólnotą przyjaciół Jezusa. Ci, którzy pełnią w nim władzę apostolską, winni być złączeni bliskimi więzami z Chrystusem. Wszak ich rolą jest prowadzenie ludzi do przyjaźni z Panem, a nie tylko dbanie o podtrzymanie działania instytucji. Módlmy się dziś za hierarchów wszelkich stopni w Kościele, aby ich przyjaźń z Panem była widoczna.

ks. Tomasz Jaklewicz

Liturgia dnia oraz pełne teksty czytań

« 1 »

reklama

reklama

reklama