Ps 139 (138), 1b-3. 7-8. 9-10. 13-14b (R.: por. 24b)

    Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.

Przenikasz i znasz mnie, Panie, *

Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.

Z daleka spostrzegasz moje myśli, †

przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, *

i znasz wszystkie moje drogi.

    Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.

Gdzie ucieknę przed duchem Twoim? *

Gdzie oddalę się od Twego oblicza?

Jeśli wstąpię do nieba, Ty tam jesteś, *

jesteś przy mnie, gdy położę się w Otchłani.

    Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.

Gdybym wziął skrzydła jutrzenki, *

gdybym zamieszkał na krańcach morza,

tam również będzie mnie wiodła Twa ręka *

i podtrzyma mnie Twoja prawica.

    Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.

Ty bowiem stworzyłeś moje wnętrze *

i utkałeś mnie w łonie mej matki.

Sławię Cię, że mnie tak cudownie stworzyłeś, *

godne podziwu są Twoje dzieła.

    Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.

PEŁNA LITURGIA Z DNIA DOSTĘPNA W SERWISIE: liturgia.opoka.org.pl