Ps 34, 2-3.4 i 6.9 i 12.14-15

    Po wieczne czasy będę chwalił Pana.

Będę błogosławił Pana po wieczne czasy,

Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.

Dusza moja chlubi się Panem,

niech słyszą to pokorni i niech się weselą.

    Po wieczne czasy będę chwalił Pana.

Wysławiajcie razem ze mną Pana,

wspólnie wywyższajmy Jego imię.

Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością,

oblicza wasze nie zapłoną wstydem.

    Po wieczne czasy będę chwalił Pana.

Skosztujcie i zobaczcie, jak Pan jest dobry,

szczęśliwy człowiek, który znajduje w Nim ucieczkę.

Zbliżcie się, synowie, posłuchajcie, co mówię,

będę was uczył bojaźni Pańskiej.

    Po wieczne czasy będę chwalił Pana.

Powściągnij swój język od złego,

a wargi swoje od kłamstwa.

Od zła się odwróć, czyń dobrze,

szukaj pokoju i dąż do niego.

    Po wieczne czasy będę chwalił Pana.

PEŁNA LITURGIA Z DNIA DOSTĘPNA W SERWISIE: liturgia.opoka.org.pl