Piękno kerygmatu

Bp Osial, nawiązując do Ewangelii (Łk 9,43b-45), która w liturgii Kościoła była rozważana w sobotę (27 września), przypomniał, że prawda o tym, że nasz Bóg idzie na krzyż nas zadziwia. Jest to właśnie dla wszystkich katecheza nadziei. „Mamy najgłębszą, najpiękniejszą prawdę, którą głosimy każdemu – Pan Bóg tak Ciebie kocha, że umiera za Ciebie i idzie na krzyż” – zaakcentował. Dodał, że jest „to przesłanie, które powinniśmy zawsze głosić”.

To, co katecheci głoszą to miłość Pana Jezusa, który za każdego człowieka umiera na krzyżu. „To jest ta prawda, którą mamy głosić, ale sami najpierw musimy w to uwierzyć i tym żyć” – zaznaczył hierarcha.

Żywa relacja z Jezusem

Biskup łowicki nawiązał także do historii początków Kościoła. Wskazał, że chrześcijaństwo wtedy było tak silne, że państwo, cesarz musiały się otworzyć na coś nowego, co niosła Ewangelia. Nowa religia, która zrodziła się w małym zakątku ówczesnego imperium. Dobra Nowina mogła podbić kulturę Greków z bogactwem filozofii oraz wielką potęgę Cesarstwa Rzymskiego z literą prawa. Bp Osial jako przyczynę takiej zmiany jaką dało chrześcijaństwo wskazał, na pierwszych wyznawców Jezusa, którzy mieli doświadczenie żywego Boga i relacji z Nim.

„Zobaczcie jak oni się miłują” – przypomniał bp Osial określenie którym Grecy i Rzymianie określali pierwsze wspólnoty chrześcijan. „Tego stale ludzie potrzebują – świadectwa ludzi wiary. Katecheza nadziei to czas siania żywej nadziei, naszej miłości do Pana Jezusa” – powiedział.

Dialog, świadomość, wspólnota

Przewodniczący Komisji Wychowania Katolickiego KEP przypomniał nauczanie Kościoła o katechezie; gdzie dokumenty wskazują na strukturę katechumenalną. Jednak istotą jest relacja z Panem Bogiem. To właśnie doświadczenie charakteryzowało wspólnoty pierwszych chrześcijan.

Mówiąc o istotnych elementach w głębszym wejściu w wiarę, bp Osial wymienił trzy czynniki. Pierwszym z nich jest dialog – jako potrzeba wsłuchania się w głos Pana Boga. Kolejny to świadomość spotkania żywego Boga w sakramentach. Tutaj moja wiedza, wykształcenie są elementami drugorzędnymi. Trzecim aspektem jest doświadczenie wspólnoty, która pokazuje, że słowo Boże jest żywe. To wspólnota stanowi potwierdzenie tego, że chcemy żyć jak Pan Jezus oraz jest potrzebna, bowiem to ona zweryfikuje moją wiarę.

Za: ekai.pl